5 Eylül 2012 Çarşamba

Aslında sonunu daha yazmadım ama bu böyle güzel... Çat diye bitenlerden


bir bozuk saattir yüreğim hep sende durur...
                   Turgut Uyar


Yeni bir şiire nerden başlamalı, seni öpmeye nerelerinden
Sesinden dökülen şelaler var,
Her kelimende ayağımı suya sokuyorum.
Oralarından mı?
Nerenden.

Diye bir dert var içimde.
Anlıyormusun?

Beni öptüğün yerlerim dökülüyor pul pul
Teker teker kanıyor gözbebeklerinin değdiği yerlerim
Bir özlemek gibi ben söyledikçe senin reddettiğin
Bir özlemek ki
Hangi kuşun kanadına iliştirsem düşer kuş.
Öyle özlemek

Diye bir hicranki sorma gitsin.
Duyuyormusun?

Aşk boş iş sevgilim, sevda boş iş
Bir erkek bir kadın
Defalarca soyunup yine defalarca giyinmek...
Sevişmek boş iş
Yaşamak gibi bir bela varken başta öpüşmek boş iş
An olur çünkü eminim;
Edepsiz ağzım küfüre bulanır tekrar tekrar
An olur düşer gardımız
Dudaklarımızda yumruklar patlar
O öpülesi dudaklarında hayat denen şıllığın yumrukları
Halbu ki ben bilirim seni
Yerinde öyle ağır dalında öyle güzelsindir
Gölgen bile ağır gelir seni bilmeyene
Bende beşerim sonuçta elbet şaşarım
Ne yapsın bu meftun kalp içine girmeyene