Siz hiç çocukken misketlerinizi kaybettiniz mi; işte ağladı mı öyle ağlıyordu.

Sen bir başına öyle kalabalık
Sen boynundan başlayıp memelerine kadar uzanan
Bir akarsuya ayağını değdirmekten korkan
Sen boş evde aynalı bir kırık dolap
Sen Allah'ın kendisinden razı geldiği en kırmızı karanfil
Ben ise nerde bir hata var gidip ona sarılan
Hep aşık olan yanlış kadınlara
Sende bir hal var sol yanı beyaz sağ yanı zeytin karası
Deniz gören gözlerinde bir dalga var tekrar edip duran kendini
Şimdi Egedesin sanırsam, coğrafyam iyi değil
Ayaklarını denize sokuyorsundur belki.

Ağzında nefes dolu, inci boncuk hepsi güzel
Saç örgülerinin arasında kalmış bir eski zaman şarkısı
Siyah beyaz nice fotoğraf yırtık
Halbu ki kasıkların eminim karınca yuvaları gibi sıkışık
Ve beni bir öpücüğünle çözebilen
Dudakların her kilide uyan anahtar

Sen eski bir kitap bir kaç cümlesinin altı çizili
Sesinde binlerce melek var konustukça sen keman çalarlar
Sen kötülere karşı memelerinde sığındığım
Mahkumların çiçeklerine işeyen gardiyanlara edilen küfür dudakların
Öpmeden nasıl durayım, dudakların bu kadar güzel madem
"Sanırsın ki sen sade küçük bir cisimsin
Oysa sende dürülmüş en büyük âlem""

Ve şimdi size ondan bahsetmem gerekirse abilerim ablalarım
Henüz kendisinden daha anlamlı bir ayet bilmediğim ondan
Dilimde ki kırk düğümün sebebi
Sorduğunda bana kendi sesi ile,
Hermes'in nefesi
Geçen gece hatırlarsan bana bir şeyler demiştin diye
Düğümler eklenip durur dilime.
Konuşamam

İsterim gel yatağıma gir
Düğmesiz elbiseler giy soyunup dökülelim
Sevişip sevişip seninle terimiz soğumadan
Beşiktaş'a inelim.
Bir vapura denk gelir elbet günümüz
Kadıköy'den kalkıp gelen bir vapur
Nice martı sabahlamıştır güvertesinde
İstanbul'u en güzel Beşiktaş'tan görürüz.

Memelerinde ki daldan yeni düşmüş elma gıcırtısı
Saçındaki heybet ve dalgalı hal.
Dişlerin dişlerime değdikçe çıkan ses, yüzyıl gürültüsü
Arkanı dönünce bana kasıklarıma yağan kar.
Allah'a şükür ki iki yakamızı bir araya getiren bir köprümüz
Hala var!